کلوین با نماد K یکای اندازه‌گیری دما است که بر اساس مقیاس مطلق بیان می‌شود. این یکا، یکی از هفت یکای اصلی سامانه استاندارد بین‌المللی یکاها است. کلوین، یک مقیاس مطلق دما در ترمودینامیک است که درآن صفر مطلق — سردترین دمای ممکن — صفر کلوین نام دارد. در توصیف ترمودینامیک کلاسیک، در صفر مطلق، جنبش گرمایی ذرات متوقف می‌شود. کلوین به عنوان ۱/۲۷۳٫۱۶ دمای ترمودینامیکی نقطهٔ سه‌گانه آب (یعنی ۰٫۰۱ C° یا ۳۲٫۰۱۸ F° تعریف شده‌است. به عبارت دیگر گویی نقطهٔ سه‌گانهٔ آب دقیقاً برابر با ۲۷۳٫۱۶ کلوین است.
یکای کلوین به احترام فیزیکدان و مهندس اهل ایرلند شمالی، ویلیام تامسون، لُرد کلوین (۱۸۲۴ – ۱۹۰۷) نام گرفته‌اند، کسی که از اهمیت یک «مقیاس سنجش دمایی مطلق» سخن به میان آورد. خلاف مقیاس فارنهایت و سلسیوس کلوین با عبارت درجه همراه نمی‌شود. کلوین در درجهٔ اوّل به عنوان یکای اندازه‌گیری در فیزیک کاربرد دارد اما اغلب در مقایسه با سلسیوس بیان می‌شود. چون یکای سلسیوس بزرگی برابر با کلوین دارد و از دمای نقطهٔ سه گانهٔ آب ۲۷۳٫۱۶ کلوین (۰٫۰۱ سانتیگراد) فاصله دارد به عبارت دیگر صفر مطلق کلوین برابر است با ۲۷۳٫۱۵- سانتیگراد (۴۵۹٫۶۷- فارنهایت).
