مرجع کلمات و اصطلاحات اختصاری

توسعهٔ آزمون‌محور (Test-driven development) یک فرایند توسعهٔ نرم‌افزاری است که بر پایه تکرار یک سری دوره‌های خیلی کوتاه توسعه قرار دارد: ابتدا برنامه‌نویس یک مورد آزمایشی (در ابتدا دارای شکست) برای بهبود مطلوب یا ایجاد قابلیت جدید می‌نویسد، سپس کمترین مقدار تغییرات کدی را که باعث قبول شدن آزمایش می‌شود می‌نویسد، سپس کد جدید را با استانداردهای قابل قبول سازماندهی مجدد می‌کند.

یک مهندس نرم‌افزار آمریکایی به نام کنت بک، که توسعه یا «بازکشف» این روش را به وی نسبت می‌دهند، در سال ۲۰۰۳ اظهار داشت که TDD طرح‌های ساده و الهام بخش اعتماد به نفس را تشویق می‌کند.

Test-driven development مربوط به مفاهیم آزمون-برای اولین بار (test-first programming concepts) برنامه‌نویسی و شدید برنامه‌نویسی (extreme programming) است که در سال ۱۹۹۹ مطرح شد اما اخیراً علاقه بیشتری را نسبت به خود ایجاد کرده‌است.

برنامه نویسان همین‌طور می‌توانند این مفهوم را برای بهبود و اشکال زدایی کد میراث تهیه شده با روش‌های قدیمی تر به کار گیرند.