مدیریت دانش شخصی (PKM) مجموعه‌ای از فرایندها است که یک فرد برای جمع‌آوری، طبقه‌بندی، ذخیره، جستجو، بازیابی و اشتراک دانش در فعالیت‌های روزانه استفاده می‌کند (Grundspenkis 2007) و مسیری را که در این پروسه پشتیبانی از فعالیت‌های کار طی می‌شود (رایت ۲۰۰۵).
پاسخی است به این ایده که کارکنان دانشی به طور فزاینده نیازمند به مسئولیت پذیری برای رشد و یادگیری هستند. (Smedley 2009) این رویکرد از پایین به بالا به مدیریت دانش (KM) است، به عنوان مدیریت دانش سنتی تر، از بالا به پایین مخالف است. (پولارد ۲۰۰۸)
