IUI به معنی تزریق اسپرم شسته شده به درون حفره رحم بوده و یکی از روش‌های کمک باروری است. این فرآیند موجب افزایش احتمال تماس تخمک با اسپرم در محیط رحم شده و شانس وقوع بارداری را افزایش می‌دهد. IUI روش بسیار ساده‌ای‌است که کاربرد بسیار گسترده‌ای در درمان ناباروری یافته است.
این روش نسبتاً ساده و بدون درد است و تحت نظر پزشک، بدون بیهوشی انجام می‌شود. در این روش معمولاً مایع منی به روش خاصی شسته شده و سپس اسپرم‌های شسته شده از طریق واژن با استفاده از یک لوله باریک (catheter) به داخل رحم زن ریخته می‌شود. در این روش باهدفِ افزایش شانس بارداری، با مصرف داروهای تحریک‌کننده تخمدان، تعداد تخمک‌های آزادشده در سیکل مربوطه را به دو یا چهار تخمک افزایش می‌دهند. به این منظور با دستور پزشک معالج داروهای محرک تخمدان باید دقیقاً با دوز مناسب و در زمان مشخص مصرف گردد. پس از بررسی وضعیت تخمدان‌ها به کمک سونوگرافی و مشاهده فولیکول و اطمینان از طبیعی بودن وضعیت، تزریق داروی کمک باروری (HCG) به‌منظور تحریک تخمک‌گذاری انجام می‌شود.
معمولاً IUI حدود ۳۶ تا ۴۸ ساعت بعد از تزریق HCG انجام می‌شود. اما گاهی اوقات بنا بر نظر پزشک و شرایط موجود برای افزایش میزان موفقیت، دو بار عمل IUI و بافاصله یک روز انجام می‌گیرد. با تعیین زمان دقیق انجام عمل IUI و اعلام آن به زوجین، مرد باید پس از دو الی پنج روز پرهیز از انجام مقاربت و خروج منی، صبح روز تعیین‌شده برای انجام عمل، نمونه اسپرم خود را به آزمایشگاه تحویل دهد. نمونه اسپرم باید به روش خود ارضایی (استمناء) و یا استفاده از کاندوم‌های مخصوص فاقد مواد کُشنده اسپرم در ظرف استریل که توسط آزمایشگاه در اختیار مرد قرار می‌گیرد جمع‌آوری گردد. نمونه باید تازه بوده و حتی‌الامکان در محل آزمایشگاه تهیه شود. نمونه اسپرم در آزمایشگاه به روش شستشو با مواد خاص از مایع منی جداشده و آماده تزریق می‌گردد.
