مخفف RO
Reverse Osmosis
22
اسمز معکوس (یا گذرندگی وارون) (RO) فرایند تصفیه آبی است که در آن از فشار برای معکوس نمودن جریان اسمزی آب از درون یک غشای نیمهتراوا برای تولید آب خالص و حذف یونها، مولکولها و ذرات بزرگتر حل شده در آب استفاده میشود. اگر یک غشای نیمهتراوا بین دو محلول آب خالص و آب ناخالص قرار گیرد آب به صورت طبیعی و تحت خاصیت اسمزی از غلظت پایینتر به غلظت بالاتر جریان مییابد. این پدیده تا هنگامی که پتانسیلهای شیمیایی دو طرف برابر گردند ادامه خواهد یافت. در حالت تعادل اختلاف فشار بین دو طرف غشا برابر اختلاف فشار اسمزی است. اگر فشاری برابر با اختلاف فشار اسمزی به محلول غلیظتر اعمال گردد جریان آب قطع خواهد شد. در صورتیکه فشار اعمال شده بیشتر از فشار اسمزی باشد، جهت جریان طبیعی آب، معکوس خواهد گردید. این تکنولوژی در دستگاه های تصفیه آب خانگی نیز استفاده میشود.
در این روش آب با فشار از میان غشایی گذرانده میشود که نیترات و سایر مواد معدنی و بسیاری از مواد شیمیایی و میکروارگانیسمها (عمدتاً باکتریها) را حذف میکند. نیم تا دو سوم آب پشت این غشا باقی میماند که به عنوان آب پسمانده (Concentrate) دور ریخته میشود. میتوان پسماند خروجی را مجدداً به سیستم بازگرداند تا در مصرف آب صرفه جویی به عمل آید. اگر پسآب خروجی که نیم تا دو سوم آب را تشکیل میدهد در یک سیکل چرخشی وارد شود میتوان راندمان سیستم را افزایش داد.
همچنین بهترین روش نمک زدائی از آبهای شور استفاده از فرایند گذرندگی وارون میباشد، زیرا سیستم پیچیدهای نداشته و راهبری آن قابلیت کنترل بیشتری از دیگر روشها دارا میباشد و با توجه به توسعه روشهای پیشرفته تولید غشاهای پلیمری، بهکارگیری این روش، توجیه بیشتری دارد.
صنایع امروز برای تصفیه آب مورد استفاده در بخشهای تولید بخار و فرایند خود از سیستم گذرندگی وارون به فراوانی استفاده میکنند. اساس کار این دستگاهها بر عبور مولکولهای غیر یونی مثل آب از یک غشاء با روزنههای بسیار ریز بنا شدهاست. این غشاءها به صورتی ساخته شدهاند که مولکولهای خنثی را به راحتی از خود عبور میدهند. به همین دلیل آب ورودی به سیستم، که دارای املاح مختلف است به آب تقریباً خالص تبدیل میگردد. در سیستم گذرندگی وارون، جریان ورودی یا خوراک (Feed) به دو جریان آب تصفیه شده (Permeate) و پساب غلیظ (Concentrate) یا (Brine) تبدیل میشود. سیستم گذرندگی وارون که به واسطه فیلتری که به آن ممبران یا غشاء گفته میشود عملیات جداسازی مولکول را انجام میدهد. به این صورت که غشاء یا لایههای به هم تابیده شده به دور یک لوله استوانه ای که بیشتر از جنس پلاستیک است با روزنههایی که اندازه آنها از یک ده هزارم میکرون کوچکتر هستند آلایندههای آب را جداسازی میکند. این آلایندههای آب شامل نیترات، انگل، باکتری، قارچ، سموم کشاورزی، نمک و سایر املاح محلول آلودهکننده میباشند.
ارسال نظردر این روش آب با فشار از میان غشایی گذرانده میشود که نیترات و سایر مواد معدنی و بسیاری از مواد شیمیایی و میکروارگانیسمها (عمدتاً باکتریها) را حذف میکند. نیم تا دو سوم آب پشت این غشا باقی میماند که به عنوان آب پسمانده (Concentrate) دور ریخته میشود. میتوان پسماند خروجی را مجدداً به سیستم بازگرداند تا در مصرف آب صرفه جویی به عمل آید. اگر پسآب خروجی که نیم تا دو سوم آب را تشکیل میدهد در یک سیکل چرخشی وارد شود میتوان راندمان سیستم را افزایش داد.
همچنین بهترین روش نمک زدائی از آبهای شور استفاده از فرایند گذرندگی وارون میباشد، زیرا سیستم پیچیدهای نداشته و راهبری آن قابلیت کنترل بیشتری از دیگر روشها دارا میباشد و با توجه به توسعه روشهای پیشرفته تولید غشاهای پلیمری، بهکارگیری این روش، توجیه بیشتری دارد.
صنایع امروز برای تصفیه آب مورد استفاده در بخشهای تولید بخار و فرایند خود از سیستم گذرندگی وارون به فراوانی استفاده میکنند. اساس کار این دستگاهها بر عبور مولکولهای غیر یونی مثل آب از یک غشاء با روزنههای بسیار ریز بنا شدهاست. این غشاءها به صورتی ساخته شدهاند که مولکولهای خنثی را به راحتی از خود عبور میدهند. به همین دلیل آب ورودی به سیستم، که دارای املاح مختلف است به آب تقریباً خالص تبدیل میگردد. در سیستم گذرندگی وارون، جریان ورودی یا خوراک (Feed) به دو جریان آب تصفیه شده (Permeate) و پساب غلیظ (Concentrate) یا (Brine) تبدیل میشود. سیستم گذرندگی وارون که به واسطه فیلتری که به آن ممبران یا غشاء گفته میشود عملیات جداسازی مولکول را انجام میدهد. به این صورت که غشاء یا لایههای به هم تابیده شده به دور یک لوله استوانه ای که بیشتر از جنس پلاستیک است با روزنههایی که اندازه آنها از یک ده هزارم میکرون کوچکتر هستند آلایندههای آب را جداسازی میکند. این آلایندههای آب شامل نیترات، انگل، باکتری، قارچ، سموم کشاورزی، نمک و سایر املاح محلول آلودهکننده میباشند.