پزشکی مبتنی بر شواهد که به اختصار EBM گفته می‌شود، مصداق تفکر منتقدانه در عرصه پزشکی است.
این علم می‌کوشد زبانی علمی و مشترک برای پزشکان به‌وجود آورد و از تلفیقی بین بهترین دانش موجود (شاهد یا Evidence) با تجربه بالینی و ارزش‌های بیمار استفاده می‌کند که بر سه پایه قرار دارد: - شواهد که بهترین دانش موجود هستند عبارتند از تحقیقات بالینی رایج که جهت تعیین درستی و دقت تست‌های تشخیصی، اندازه‌گیری میزان تاثیر رژیم‌های درمانی، و مانند آن انجام می‌شود. - شواهد جدید حاصل از تحقیقات بالینی، تست‌های تشخیصی و درمان‌های قبلی را باطل کرده و آنها را با شواهد جدید دقیق‌تر و قابل اعتمادتر جایگزین می‌کنند. - مهارت بالینی پزشک، تخصص و قدرت تشخیص سریع علائم بیماری، خطرات و فواید تداخل‌های احتمالی، ارزش‌های فردی و انتظارات بیمار که مستقیما مربوط به پزشک و تجربیات بالینی او می‌شود. - ارزش‌های بیمار، که شامل ترجیح‌ها، نگرانی‌ها و توقع‌های ویژه هر بیمار می‌شود که از نظر بالینی مهم هستند و لازم است پزشک هنگام تصمیم گیری بالینی آنها را در نظر بگیرد.
