DSC یک تکنیک تحلیل دمایی است که در آن تفاوت در میزان حرارت مورد نیاز برای افزایش دمای نمونه و مرجع، به عنوان یک تابع دما اندازه گیری می شود. نمونه و مرجع هر دو در محدوده دمایی نزدیکی در سراسر آزمایش حفظ می شوند، عمومآ برنامه دمایی آنالیز DSC به گونه ای طراحی می شود که نگه دارنده نمونه تغییر دمایش تابع خطی از زمان باشد. نمونه مرجع باید یک ظرفیت گرمایی به خوبی مشخص شده داشته باشد که بیش از دامنه دمایی که اسکن می شود باشد. این تکنیک در سال 1960 توسط E.S. Watson و M.J. O'Neillتوسعه یافت ودر سال 1963 در کنفرانس پتسبورگ در مورد آنالیز شیمیایی اسپکتروسکوپی کاربردی به صورت تجاری معرفی شد. DSC وسیله ای برای اندازه گیری انرژی و محاسبه دقیق ظرفیت گرمایی به شمار میرود. به این ترتیب ...
