نیروهای حافظ صلح سازمان ملل مستقر در لبنان که به اختصار یونیفیل UNIFIL نامیده می‌شوند گروهی نظامیان حافظ صلح هستند که از سوی سازمان ملل متحد به این منطقه ارسال شده اند. این نیروها بر اساس تصمیم شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه ۴۲۵ شورای امنیت و همچنین قطعنامه ۴۲۶ این سازمان که در مارس ۱۹۷۸ به تصویب رسید به این منطقه اعزام شده اند تا عقب نشینی اسرائیل از لبنان را تایید کرده، صلح و آشتی را به منطقه بازگردانند و به دولت لبنان کمک کند تا نفود خود را در منطقه افزایش دهد.
اولین گروه از سربازان یونیفل در ۲۳ مارس ۱۹۷۸ وارد منطقه شدند. اعزام این نیروها بخشی از عملیات حافظ صلح سازمان ملل در منطقه بود (مخصوصا نیروهای واکنش سریع سازمان ملل و منطقه نیروهای دیده بان رفع خصومت سازمان ملل).
طی جنگ ۱۹۸۲ لبنان، نیروهای تحت فرماندهی سعد حداد که به صورت غیرقانونی فعالیت می کردند موقعیت سازمان ملل در منطقه را به خطر انداختند. آنها نیروهای لبنانی بودند که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) حمایت می‌شدند.
در طول اشغال لبنان، یونیفل بیشتر وظیفه فراهم آوردن کمک‌های انسان دوستانه را بر عهده داشت. در اوایل سال ۱۹۸۵ اسرائیل با حملات محدود و بمب گذاری به موقعیت قبل خود در لبنان بازگشت. از میان این حملات و بمب گذاریها می‌توان به عملیات مسئولیت در سال ۱۹۹۳ و عملیات خوشه‌های خشم در سال ۱۹۹۶ اشاره کرد. در سال ۱۹۹۹، اسرائیل عقب نشینی کامل خود از لبنان را آغاز کرد و این فرآیند در سال ۲۰۰۰ به پایان رسید و یونیفل توانست مجدداً فعالیت خود را آغاز کند. دولت لبنان اعلام کرد که مزارع شبا متعلق به خاک لبنان است. آنها می‌دانستند که با این استدلال می‌توانند حضور نیروهای لبنانی ضد اسرائیل در خاک لبنان را قانونی جلوه دهند (اگر چه سازمان ملل رسماً خروج اسرائیل از اراضی اشغالی پس از سال ۱۹۷۳ را تایید کرد) شورای امنیت سازمان ملل ماموریت یونیفل را تا ۳۱ اوت سال ۲۰۰۷ تمدید کرد.
