پروتکل کنترل پیام‌های اینترنتی (آی‌سی‌ام‌پی ) یکی از پروتکل‌های اصلی بستهٔ پروتکل‌های اینترنت می باشد. مورد اصلی استفاده از آن در سیستم عاملهای کامپیوترهای متصل به شبکه، برای ارسال پیام‌های خطا، برای مثال، سرویس مورد درخواست در دسترس نمی باشد و یا اینکه میزبان یا روتر غیرفعال، است. از آی‌سی‌ام‌پی می توان برای رله کردن دستورها استفاده نیز کرد.
آی‌سی‌ام‌پی متکی بر آی‌پی برای انجام کارهای خود است، و خودبخشی جدایی ناپذیر از آی‌پی می‌باشد. این سیستم با سیستم‌های حمل و نقل داده مثل تی‌سی‌‌پی یا یو‌دی‌پی متفاوت است و برای ارسال و دریافت داده استفاده نمی شود. این پروتکل به طور معمول در نرم‌افزارهای کاربردی شبکه استفاده نمی‌شود، مگر در چند استثنا مانند پینگ یا تریس‌روت.
