در روند تولید محصول، محصول حداقلی قابل حیات (MVP) به محصولی گفته می‌شود که در مقابل ریسک تولید ضریب بازگشت سرمایه بالایی دارد. این اصطلاح توسط فرانک روبین و ایجاد شد و توسط استیو بلنک و اریک رایز مورد استفاده گسترده قرار گرفت.
یک MVP شامل ویژگی‌ها و امکانات اصلی است که بدون آن محصول عملاً توانایی پاسخ گویی به نیازهایی را که بر اساس آن طراحی شده است نخواهد داشت. یک MVP محصول مینمال شده نیست، بلکه یک استراتژی و پروسه برای تولید محصولی است که قابلیت فروش به مشتریان را داشته باشد. MVP چرخه‌ای شامل ایده پردازی، تولید پروتوتایپ، پرزنتیشن، جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل است. این پروسه تا زمانی که منجر به تولید محصولی شود که مطلوب بازار بوده و یا به دستیابی به این تلقی که محصول امکان حیات ندارد ادامه می‌یابد.
اهداف: - امکان تست پیش‌فرض‌های محصول با حداقل منابع - سرعت بخشی در یادگیری - کاهش زمان پروسه مهندسی محصول - ارایه محصول به مشتریان در سریعترین زمان ممکن - تولید نسخه پایه برای محصولات بعدی
