مخفف LSD
Lysergic Acid Diethylamide
28
ال اس دی با نام شیمیایی اسید لیزرجیک دی اتیل آمید دارویی است که از قارچی انگلیسی به نام ارگوت که بر روی گیاه چاودار زندگی میکند، به دست میآید. اولین بار در سال ۱۹۳۸ توسط یک شیمیدان سوئیسی به نام آلبرت هوفمن که به امید دست یافتن به دارویی جدید، انواع ترکیبات ارگوت را آزمایش میکرد، ساخته شد. اما خواص آن تا زمانی که دکتر مذکور خود شخصاً آن را مصرف نکرده بود، کشف نشد. تجربیات دکتر هافمن هنگام مصرف این ماده در دفترچه یادداشت او به ثبت رسیدهاست. دهه ۱۹۶۰ زمان افول مصرف این ماده بود. اما بعدها گروه هیپی در امریکا مصرف آن را باب کردند. امروزه ال اس دی مصرف پزشکی ندارد. تا به امروز ال اس دی تنها مواد مخدری بودهاست که مصرف آن مستقیما باعث مرگ شخص نشده و کشته ندادهاست.
ال. اس. دی به صورت گرد سفید رنگ، قرص، کپسول و همچنین مایعی صاف و روشن و بدون رنگ و بو که گاه برروی کاغذ چکانده میشود یافت میشود. تشخیص آن از طریق رؤیت و به صورت ظاهری غیر ممکن است و وجود آن را میتوان از طریق آزمایشها تحلیل کمی و کیفی مورد تایید قرار داد.
آثار مصرف ال اس دی معمولاً نیم تا یک ساعت پس از مصرف شروع شده و در عرض ۲ تا ۶ ساعت به اوج خود میرسد، اما پس از گذشت ۱۲ ساعت این آثار آهسته فروکش میکنند. البته باید توجه داشت که این آثار بسته به شرایط خلقی مصرف کننده و اوضاعی که ماده در آن مصرف شدهاست، متفاوت خواهد بود. از عوارض جسمانی مصرف طولانی مدت ال اس دی میتوان به افزایش ضربان قلب، فشار خون و درجه حرارت بدن، گشاد شدن مردمک چشمها و لرزش در دستان فرد اشاره کرد. البته تغییرات رفتاری چون اضطراب، هول، ترس از دیوانگی، افسردگی، اختلال در قضاوت، سوءظن، رفتارهای خودآزاری و در موارد حاد خودکشی، اختلال در ادراک خصوصاً ادراک بینایی، درهم ریختگی حسها (مثل دیدن صداها و شنیدن رنگها) و اختلال در تعادل بدن از جمله آثار و عوارض روانی مصرف ال اس دی هستند. این آثار روانی غیرقابل پیش بینی هستند و از حالت سرخوشی (سفر خوب) تا اضطراب و حملات هول و ترس (سفر بد) در نوسان هستند. مصرف بیش از اندازه ال اس دی موجب افزایش فشار خون، افزایش موقتی در دمای بدن و درون گرا و مضطرب شدن مصرف کننده میشود. این تاثیرات نامطلوب بیشتر در افراد تازه کار یا آنهایی که اشتباهاً ال اس دی مصرف کردهاند، رخ میدهد. به دنبال مصرف طولانی مدت این دارو، امکان تجربه این علائم ادراکی، حتی بدون مصرف ال اس دی هم وجود دارد. همچنین در این مواقع خطر بروز جنون و کاهش تمرکز را نباید نادیده گرفت.
ارسال نظرال. اس. دی به صورت گرد سفید رنگ، قرص، کپسول و همچنین مایعی صاف و روشن و بدون رنگ و بو که گاه برروی کاغذ چکانده میشود یافت میشود. تشخیص آن از طریق رؤیت و به صورت ظاهری غیر ممکن است و وجود آن را میتوان از طریق آزمایشها تحلیل کمی و کیفی مورد تایید قرار داد.
آثار مصرف ال اس دی معمولاً نیم تا یک ساعت پس از مصرف شروع شده و در عرض ۲ تا ۶ ساعت به اوج خود میرسد، اما پس از گذشت ۱۲ ساعت این آثار آهسته فروکش میکنند. البته باید توجه داشت که این آثار بسته به شرایط خلقی مصرف کننده و اوضاعی که ماده در آن مصرف شدهاست، متفاوت خواهد بود. از عوارض جسمانی مصرف طولانی مدت ال اس دی میتوان به افزایش ضربان قلب، فشار خون و درجه حرارت بدن، گشاد شدن مردمک چشمها و لرزش در دستان فرد اشاره کرد. البته تغییرات رفتاری چون اضطراب، هول، ترس از دیوانگی، افسردگی، اختلال در قضاوت، سوءظن، رفتارهای خودآزاری و در موارد حاد خودکشی، اختلال در ادراک خصوصاً ادراک بینایی، درهم ریختگی حسها (مثل دیدن صداها و شنیدن رنگها) و اختلال در تعادل بدن از جمله آثار و عوارض روانی مصرف ال اس دی هستند. این آثار روانی غیرقابل پیش بینی هستند و از حالت سرخوشی (سفر خوب) تا اضطراب و حملات هول و ترس (سفر بد) در نوسان هستند. مصرف بیش از اندازه ال اس دی موجب افزایش فشار خون، افزایش موقتی در دمای بدن و درون گرا و مضطرب شدن مصرف کننده میشود. این تاثیرات نامطلوب بیشتر در افراد تازه کار یا آنهایی که اشتباهاً ال اس دی مصرف کردهاند، رخ میدهد. به دنبال مصرف طولانی مدت این دارو، امکان تجربه این علائم ادراکی، حتی بدون مصرف ال اس دی هم وجود دارد. همچنین در این مواقع خطر بروز جنون و کاهش تمرکز را نباید نادیده گرفت.