کارت اعتباری یا کردیت کارت (CC) نوعی کارت پرداخت است که برای اشخاص حقیقی یا حقوقی صادر می‌شود. این کارت به دارنده آن این امکان را می‌دهد که بر پایه نوع قرارداد، از خدمات و کالاهایی برخوردار شده و سالانه بهای آن را بپردازد. به عبارت دیگر یک حد اعتبار به کاربر اختصاص داده می‌شود که می‌تواند از آن پولی را برای پرداخت قرض بگیرد.
کارت اعتباری برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ در ایالات متحده آمریکا به وجود آمد. شرکت داینرز با قراردادی مابین خود و چند رستوران اقدام به ایجاد سرویس پرداخت نمود، طوری‌که با ارائه کارت داینرز مشتریان می‌توانستند از سرویس رستوران استفاده نموده و در پایان ماه به شرکت نامبرده بدهی خود را پرداخت نمایند.
کارتهای اعتباری توسط سیستم‌های مختلف الکترونیک مدیریت و پردازش می‌شوند. آن‌ها به‌طور کلی عبارتند از: کارتهای دارای حافظه و پردازشگر (کارت هوشمند)، کارتهای پردازش هم‌زمان (آنلاین) که عمدتاً به صورت کارتهای مغناطیسی تهیه و عرضه می‌شوند و کارتهای بدون تماس (RFID). البته ممکن است انواع مختلف دیگری از کارتهای شناسایی(IDCard) نیز برای کارتهای اعتباری استفاده شوند ولی این سه نوع بیشترین استفاده را دارند. بیشتر در اروپا از کارتهای هوشمند و در آمریکا از کارتهای مغناطیسی برای این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود.
منشأ ایجاد اعتبار می‌تواند شرکتها، ارگانها، بانک‌ها یا موسسات مالی/اعتباری باشند ولی مدیریت آن معمولاً توسط سیستم‌های پرداخت الکترونیک اجرا می‌گردد. در بسیاری از نقاط جهان شرکتهایی مانند ویزا و مستر کارت، مدیریت چنین اعتباراتی را انجام می‌دهند که البته در خیلی از موارد منشأ ایجاد اعتبارشان، خودشان نیستند.
