نعوظ صبحگاهی یا بلند شدن آلت هنگام خواب یا NPT است یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی است. این فرایند نه تنها طبیعی است بلکه نشانه سلامت سیستم نعوظی و توانایی جنسی می‌باشد.
این فرایند برای نخستین بار در سال ۱۹۴۰ و در شیرخواران توضیح داده شد و در سالهای بعد جزئیات آن مورد بررسی قرار گرفت.
هشتاد درصد موارد نعوظ شبانه آلت در مرحله REM خواب رخ می‌دهد. حداکثر زمان نعوظ حین خواب در حوالی سن بلوغ قرار دارد که آلت تناسلی در حدود ۲۰٪ مدت زمان خواب در حالت نعوظ قرار دارد. در دهه دوم زندگی میانگین این میزان به حدود ۳۸ دقیقه می‌رسد و در بزرگسالی این عدد به ۲۷ دقیقه کاهش می‌یابد.
تعداد دفعات سفتی آلت معمولاً ۳ تا ۶ بار در۸ ساعت و میانگین زمان آن‌ها حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه است و در هر بار نیز شدت سفتی آلت باید بیش از ۷۰٪ باشد.
یک نعوظ کامل نشانه سالم بودن محور عصبی عروقی می‌باشد و در نتیجه علت ناتوانی جنسی می‌تواند عصبی یا روحی وروانی باشد.
