مرجع کلمات و اصطلاحات اختصاری

GLBP همانند (Hot Standby Router Protocol (HSRP و (Virtual Router Redundancy Protocol (VRRP ترافیک داده را در برابر اختلال روتر یا مدار، محافظت نموده و اجازه‌ی اشتراک‌گذاری بار Packet را بین یک گروه از روترهای Redundant می‌دهد.
قبل از انجام تنظیمات GLBP، باید روترهای مورد نظر را جهت اعمال تنظیمات بررسی نمود تا از چند آدرس MAC روی Interfaceهای فیزیکی پشتیبانی نمایند. توجه نمایید که جهت انجام تنظیمات هر GLBP Forwarder از یک آدرس MAC مجزا استفاده می‌گردد.

ویژگی های GLBP
یکی از ویژگی GLBP این است که برای آن دسته از هاست‌هایی که با یک Default Gateway روی یک شبکه IEEE 802.3 پیکربندی شده‌اند، روتر پشتیبان خودکار، ایجاد می‌نماید. چند Hop اول از روترها، روی LAN ترکیب می‌شوند تا یک روتر آی‌پی hop اول مجازی تشکیل داده و بار Forwarding IP packet را به اشتراک گذارند. روترهای دیگر روی LAN ممکن است به‌عنوان روترهای Redundant برای GLBP عمل نموده و هنگامی که هر یک از Forwarding Routerهای موجود از کار افتادند، فعال گردند.
عملکرد GLBP برای کاربر، مشابه با HSRP و VRRP می باشد اما تفاوت هایی در روند اجرا با آنها دارد. پروتکل‌های HSRP و VRRP به چند روتر اجازه‌ می‌دهند در گروه Virtual Router، که با یک IP مجازی پیکربندی شده اند، شرکت نمایند و سپس یکی از اعضا به‌عنوان Active Router انتخاب می گردد تا Packetهای ارسالی به آدرس IP مجازی را برای گروه ارسال نماید در نتیجه سایر روترهای گروه تا زمانی که روتر فعال از کار بیافتد، روترهای Redundant محسوب می شوند. Standby Routerها پهنای باندی دارند که پروتکل از آن استفاده نمی‌نماید. گرچه چند گروه Virtual Router را می‌توان برای یک گروه از روترها پیکربندی نمود، هاست‌ها باید برای Gatewayهای پیش‌فرض مختلفی پیکربندی شوند که نتیجه‌اش حجم بیشتر کار مدیریتی می باشد. GLBP با استفاده از یک Virtual IP و چند MAC مجازی به تعدیل بار در چند روتر (Gateway) می‌پردازد. هر هاست با همان Virtual IP پیکربندی می‌شود و تمام روترهای گروه Virtual Router در ارسال کردن Packetها مشارکت می‌نمایند. اعضای GLBP با پیغام‌های Helloای که هر ۳ ثانیه به صورت Multicast به آدرس ۲۲۴,۰,۰,۱۰۲، پروتکل UDP پورت ۳۲۲۲ (منبع و مقصد) فرستاده می‌شود، با هم ارتباط برقرار می‌کنند.

ارسال نظر