مخفف MANET
Mobile Ad hoc Network
42
یک شبکه ad hoc متحرک (MANET) یک شبکه بدون زیر ساخت خود پیکربندی از دستگاه های متحرک است که به صورت بی سیم به هم وصل شده اند. واژه ad hoc یک کلمه لاتین و معنی لغوی آن "کاربرد موردی" است.
هر دستگاه در یک MANET برای حرکت در هر جهتی استقلال و آزادی کامل دارد، به همین علت در بسیاری از اوقات اتصال بین هر دستگاه متحرک با دیگر دستگاه ها مرتباً تغییر می کند. همچنین هر کدام باید ترافیک غیر مرتبط با خود را رو به جلو منتقل کنند (forwarding)، بنابراین رهیاب نیز می شوند. چالش اصلی در ساختمان یک MANET این است که هر دستگاه به گونه ای مجهز شود که به طور متناوب، اطلاعات مورد نیاز برای ترافیک مسیر را به درستی نگهداری کند. این چنین شبکه ها (MANETها) هم ممکن است با خودشان کار کنند و هم ممکن است به اینترنت متصل باشند.
MANETها یک نوع از شبکه های ad hoc بی سیم (Wireless Ad hoc Network) هستند که معمولاً بر بالای لایه پیوند شبکه ad hoc، یک محیط شبکه ای قابل مسیریابی دارند.
از اواسط دهه 1990، با افزایش استفاده از لپتاپ ها و شبکه های بی سیمآیتریپلئی ۸۰۲٫۱۱، ساختار MANETها به یک عنوان تحقیقاتی عوام پسند تبدیل شده اند. بسیاری از مقاله های علمی با موضوعات ارزیابی پروتکل ها و توانایی های آنها، درجات مختلفی از تحرک را، درون یک فضای محدود قرار داده و همچنین معمولاً فاصله همه گره ها را، چند hop از یکدیگر در نظر می¬گیرند. سپس پروتکل های مختلف، معمولاً بر اساس مقادیر متفاوتی از نرخ افت بسته ها (packet drop rate)، سربار اضافه شده به وسیله پروتکل مسیریابی، تاخیر انتها به انتهای بسته ها، بهره وری شبکه و ... ارزیابی می شوند.
ارسال نظرهر دستگاه در یک MANET برای حرکت در هر جهتی استقلال و آزادی کامل دارد، به همین علت در بسیاری از اوقات اتصال بین هر دستگاه متحرک با دیگر دستگاه ها مرتباً تغییر می کند. همچنین هر کدام باید ترافیک غیر مرتبط با خود را رو به جلو منتقل کنند (forwarding)، بنابراین رهیاب نیز می شوند. چالش اصلی در ساختمان یک MANET این است که هر دستگاه به گونه ای مجهز شود که به طور متناوب، اطلاعات مورد نیاز برای ترافیک مسیر را به درستی نگهداری کند. این چنین شبکه ها (MANETها) هم ممکن است با خودشان کار کنند و هم ممکن است به اینترنت متصل باشند.
MANETها یک نوع از شبکه های ad hoc بی سیم (Wireless Ad hoc Network) هستند که معمولاً بر بالای لایه پیوند شبکه ad hoc، یک محیط شبکه ای قابل مسیریابی دارند.
از اواسط دهه 1990، با افزایش استفاده از لپتاپ ها و شبکه های بی سیمآیتریپلئی ۸۰۲٫۱۱، ساختار MANETها به یک عنوان تحقیقاتی عوام پسند تبدیل شده اند. بسیاری از مقاله های علمی با موضوعات ارزیابی پروتکل ها و توانایی های آنها، درجات مختلفی از تحرک را، درون یک فضای محدود قرار داده و همچنین معمولاً فاصله همه گره ها را، چند hop از یکدیگر در نظر می¬گیرند. سپس پروتکل های مختلف، معمولاً بر اساس مقادیر متفاوتی از نرخ افت بسته ها (packet drop rate)، سربار اضافه شده به وسیله پروتکل مسیریابی، تاخیر انتها به انتهای بسته ها، بهره وری شبکه و ... ارزیابی می شوند.