شبکه غیرفعال نوری (PON)، یک فناوری ارتباط از راه دور بوده که معماری آن هم‌بندی یک نقطه به چند نقطه را اجرا می‌کند. شبکه‌های پسیو نوری (PON) یک فناوری ارتباطها از راه دور است که پیاده‌سازی یک نقطه به چند نقطه و معماری است که در آن unpowered فیبر نوری ابزار استفاده می‌شود. در این شبکه‌ها یک فیبر نوری می‌تواند با استفاده از جداکننده یا اسپلیترهای فیبر نوری، که بدون نیاز به نیرو و به صورت غیرفعال پهنای باند فیبر را در میان نقطه‌های پایانی تقسیم می‌کند، به چندین نقطهٔ پایانی خدمت‌رسانی کند. برای فعال کردن یک فیبر نوری به خدمت چند پایان نقاط مانند مشتریان بدون نیاز به ارائه الیاف فردی بین هاب و مشتری است.
شبکهٔ نوری غیرفعال تشکیل شده از یک پایانه خط نوری (OLT) در سرویس‌دهندهٔ مرکزی (هاب) و تعدادی از واحدهای شبکهٔ نوری (تعهد) (ONUs) یا پایانه‌های شبکهٔ نوری (ONTs) در نزدیکی کاربران نهایی است. یک شبکه نوری غیرفعال مقداری فیبر و تجهیزات سرویس‌دهندهٔ مرکزی را مورد نیاز در مقایسه با معماری نقطه-به-نقطه کاهش می‌دهد. شبکه غیرفعال نوری گونه‌ای از شبکه دسترسی فیبری_نوری است.
در اکثر موارد، سیگنال‌های پایین دست در حال پخش به تمام محل‌هایی بوده که دارای فیبر مشترک هستند. رمزگذاری می‌تواند از استراق سمع جلوگیری نماید.
سیگنال‌های بالادست با استفاده از پروتکل دسترسی چندگانه، معمولاً دسترسی چندگانه بخش زمانی (TDMA) ترکیب می‌گردند.
