مخفف KO
Knock Out
37
اصطلاح ناک اوت اغلب به از دست دادن ناگهانی هوشیاری در اثر یک ضربه فیزیکی اطلاق می‌شود. ضربه‌های قدرتی پی‌درپی به سر (به‌ویژه به خط فک و گیجگاه) می‌تواند منجر به تکان مغزی یا رفلکس سینوس کاروتید همراه با سنکوپ شود و در نتیجه یک ناک اوت ناگهانی و دراماتیک روی دهد. ضربه به بدن، به‌ویژه مشت مستقیم به کبد، نیز می‌تواند موجب درد پیش‌رونده و ناتوان‌کننده و در نهایت ناک اوت شود.
در برخی ورزش‌ها، از جمله بوکس و کیک بوکسینگ، هنگامی که حریف بر روی تشک بیافتد و به‌دلیل خستگی، درد، سرگیجه یا عدم هوشیاری قادر به برخاستن در مدت زمان تعیین‌شده نباشد، ناک اوت در نظر گرفته می‌شود. به‌طور مثال، اگر یک بوکسور ناک داون شود و ظرف مدت ده ثانیه نتواند به مبارزه ادامه دهد، ناک اوت محسوب می‌شود و حریف او امتیاز پیروزی را دریافت می‌کند.
در رقابت‌های هنرهای رزمی ترکیبی (ام. ام. ای) (MMA)، هیچ زمان خاصی بعد از ناک داون در نظر گرفته نمی‌شود؛ چرا که قلاب کردن حریف تا سرحد تسلیم و نیز به خاک انداختن و ضربه کوبیدن در آن مجاز است. اگر یک مبارز در نتیجه ضربه‌های قانونی، هوشیاری خود را از دست بدهد (یا اصطلاحاً تلو تلو بخورد) یا آنکه پس از ناک داون نتواند بلافاصله از خود دفاع کند، ناک اوت محسوب می‌شود. از آنجا که بسیاری از مبارزات ام. ام. ای. به‌جای حالت ایستاده، ممکن است به درگیری بر روی زمین کشیده شود، امکان ثبت امتیاز ناک اوت از طریق خواباندن حریف و ضربه زدن به او وجود دارد و این یکی از حالات معمول پیروزی در این‌گونه مسابقات است.
