پارلمان اروپا یک نهاد رسمی قانون‌گذاری در اروپا است.
پارلمان اروپا به‌طور مشترک با شورای اتحادیه اروپایی به قانون‌گذاری و اتخاذ تصمیمات در اتحادیه اروپا می‌پردازد. به‌علت آنکه نمایندگان آن به‌طور مستقیم از سوی شهروندان اروپایی انتخاب می‌شوند، سمبل دموکراسی در اتحادیه اروپا به‌حساب می‌آید.
پارلمان اروپا بر کمیسیون اروپا نظارت می‌کند تا جایی که رئیس و اعضاء کمیسیون موظف به اخذ رأی اعتماد از پارلمان هستند و پارلمان می‌تواند آنان را به‌صورت دسته‌جمعی استیضاح کند. پارلمان به همراه شورای اتحادیه اروپایی مسؤولیت تصمیم‌گیری در مورد بودجه اتحادیه و نظارت بر مصرف آن را دارد. اعضاء پارلمان هر پنج سال یک‌بار توسط آراء عمومی انتخاب می‌شوند.
هشتمین دوره این پارلمان از ماه ژوئیه سال ۲۰۱۴ آغاز شده و تا ماه ژوئیه سال ۲۰۱۹ ادامه خواهد داشت. در این دوره ۷۵۱ کرسی این پارلمان بین ۲۸ کشور عضو تقسیم شده‌است.
پارلمان اروپا تنها نهاد اتحادیه است که اعضای آن با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شوند. هفتمین دور این پارلمان در سال ۲۰۰۹ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۴ ادامه داشت. در هفتمین دور، ۷۳۶ نفر نمایندگی ۴۹۲ میلیون نفر از ۲۷ دولت عضو را بر عهده داشتند.
شناسایی نیروهای مؤثر در این پارلمان به عنوان نمایندهٔ تفکرات سیاسی مردم دولت‌های عضو اتحادیه اروپا حایز اهمیت است. این نیروها را می‌توان در گروه‌های سیاسی فعال در پارلمان اروپا شناسایی کرد. اکثر اعضای پارلمان اروپا در گروه‌های سیاسی تقسیم‌بندی شده‌اند و تعداد معدودی از نمایندگان خارج از این گروه‌بندی‌های سیاسی قرار می‌گیرند. در این دوره گروه‌های سیاسی پارلمان اروپا عبارت بودند از: گروه حزب مردم اروپا (دموکرات‌های مسیحی) و دموکرات‌های اروپا، گروه سوسیالیست در پارلمان اروپا، گروه ائتلاف لیبرال‌ها و دموکرات‌ها برای اروپا، گروه اتحادیهٔ اروپای ملل، گروه سبزها / ائتلاف آزاد اروپایی، گروه هم‌پیمان چپ متحد اروپا – چپ سبز نوردیک، و گروه دموکراسی / مستقل. در این مقاله به معرفی هر یک از این گروه‌های سیاسی می‌پردازیم.
