مرجع کلمات و اصطلاحات اختصاری

سامانه بین‌المللی مرجع آسمانی با نام مخفف آی‌سی‌آراس (ICRS) روشی برای ایجاد چارچوب مرجع برای مختصات در فضا است، که برای یکسان سازی میان سازمان‌های بین‌المللی پیشنهاد و توسط اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی مورد قبول واقع شد. این روش براساس محل قرارگیری استوا و اعتدال در اول سال ۲۰۰۰ ایجاد شده‌است. در حال حاضر برای تعیین مختصات به این روش، از مشاهده‌های رادیو نجومی کهکشان‌های دوردست استفاده می‌شود. این سامانهٔ مختصات فضا ثابت و مختصات مرکز جرمی است. با توجه به این که این سامانه در فضا ثابت است، از آن می‌توان برای نمایش محل قرارگیری و جابه‌جایی اجرام آسمانی به خوبی استفاده کرد. این سامانه لخت است.

آی‌سی‌آراس مجموعه‌ای از قوانین است که یک سامانهٔ مختصات با دقت بالا را با استفاده از تانسور متریک، راه‌حلی برای پیدا کردن و حفظ محور حرکت با استفاده از فهرستی از اجرام آسمانی و مختصات دقیق آن‌ها و مدل‌ها و الگوریتم‌های استاندارد که تبدیل این مختصات به دیگر مختصات را آسان می‌کند، را تعریف می‌کند. تفاوت میان سامانهٔ مرجع و چارچوب مرجع در این مورد باید مدنظر قرار بگیرد. تصویری از محلی که ابزار فضایی در حرکت است تهیه می‌شود، سپس تصویر با استفاده از ابزارهای یافتن الگو مورد بررسی قرار می‌گیرد و ستاره‌های موجود در تصویر بر اساس درخشش با منبع ستاره‌ها مقایسه می‌شوند. پس از آن محل قرارگیری ابزار فضایی با دقت بسیار بالا به دست می‌آید. منبع ستاره‌های مورد استفاده در این سامانه از دو پایگاه متفاوت است. یکی ۶۰۸ منیع رادیویی وی‌بی‌ال‌ای است که به صورت دوره‌ای محل قرار گیری آن‌ها توسط سرویس بین‌المللی چرخش زمین و سامانه‌های مرجع به روز می‌شود. دیگری نقشه‌ای است که توسط ماهوارهٔ هیپارخوس تهیه شده‌است. خطای ایجاد شده تا سال ۲۰۱۰ در منبع هیپارخوس در حدود ۲۰ میلاآرک‌ثانیه است که برای درخشان‌ترین ستاره‌ها اندازه‌گیری شده‌است. سازمان فضایی اروپا و دیگر سازمان‌های فضایی برای استفادهٔ عموم از این سامانه الگوریتم‌های به زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی ایجاد کرده‌اند. آن‌ها خطاها و بهینه‌سازی‌های مورد نیاز در منابع هم در نرم‌افزارهای خود لحاظ کرده‌اند.

ارسال نظر