اسکلروز چندگانه یا اِم‌اِس، نوعی اختلال خودایمنی که مشخصه آن کژنه‌های (patches) پراکنده آسیب‌دیده در غلافهای میلین رشته‌های عصبی مغز و طناب نخاعی است.
ام.اس یا تصلب پراکنده یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به سلول‌های خود آسیب وارد می‌کند بگونه‌ای که سیستم امنیتی به سیستم مرکزی اعصاب "CNS"، حمله کرده و نواحی از مغز و نخاع دمیلینه می‌شود. این حالت ممکن است علائم فیزیکی، روحی و روانی فراوانی را سبب شود و اغلب پیشرفت آن در ناتوانی‌های فیزیکی و ادراکی است. این بیماری اغلب در سنین بین ۲۰ تا ۴۵ سالگی بروز می‌کند و در بین زنان شایعتر است، و میزان شیوع آن بین ۲ و ۱۵۰ در هر ۱۰۰٫۰۰۰ بستگی به کشور و جمعیت خاص آن دارد. ام‌اس برای اولین بار در سال ۱۸۶۸ توسط جین مارتین چارکات متخصص اعصاب فرانسوی معرفی شد. این بیماری علاجی ندارد، اما ثابت شده‌است چندین معالجه مفید واقع می‌گردد. یکی از نام‌های دیگری که کلمهٔ مختصر ام‌اس با آن شناخته می‌شود "Disseminated sclerosis" است.
