مقیاس مدودف–شپونهویر–کارنیک یا ام‌اس‌کی یا ام‌اس‌کی-۶۴ (MSK یا MSK-64) یک مقیاس شدّت مه‌لرزه‌ای است که برای سنجش میزان لرزش زمین بر پایهٔ اثرات مشاهده‌شده در منطقهٔ زلزله‌زده به کار می‌رود.
این مقیاس برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ توسط سرگئی مدودف از اتحاد جماهیر شوروی، ویلهلم شپونهویر از آلمان شرقی، و ویت کارنیک از چکسلواکی پیشنهاد شد. این مقیاس بر مبنای تجاربی که در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ میلادی از به کار بردن مقیاس اصلاح‌شدهٔ مرکالی و نسخهٔ ۱۹۵۳ مقیاس مدودف به دست آمده بود پایه‌ریزی شد.
با تغییرات جزئی‌ای که در مقیاس ام‌اس‌کی در اواسط دههٔ ۱۹۷۰ و اوایل دههٔ ۱۹۸۰ پدید آمد، این مقیاس به طور گسترده در اروپا و اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت. در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ کمیسیون لرزه‌شناسی اروپا بسیاری از اصولی که در مقیاس ام‌اس‌کی فرمول‌بندی شده بود را در توسعه و گسترش مقیاس مه‌لرزه‌ای اروپا به کار گرفت. مقیاس مه‌لرزه‌ای اروپا هم‌اکنون استاندارد دوفاکتوی سنجش شدت لرزه‌ها در کشورهای اروپایی است. ام‌اس‌کی-۶۴ همچنان در هند، اسرائیل، روسیه و سرتاسر کشورهای مستقل همسود به کار می‌رود.
مقیاس مدودوف–شپونهویر–کارنیک تا حدودی شبیه مقیاس اصلاح‌شدهٔ مرکالی است که در ایالات متحدهٔ آمریکا به کار می‌رود. این مقیاس ۱۲ درجه شدت دارد که با اعداد رومی بیان می‌شوند.