کلیدگذاری تغییر فاز (PSK) یک روش مدولاسیون دیجیتال است که داده‌ها را با تغییر یا سوارسازی فاز یک سیگنال (همان موج حامل) می‌فرستد.

هر روش مدولاسیون دیجیتال از شماری محدود از سیگنال‌های متمایز استفاده می‌کند تا داده‌های دیجیتال را ارائه دهد. PSK نیز از شماری محدود فاز که هرکدام برای یک الگوی خاص از بیت‌ها تعریف شده‌اند بهره می‌گیرد. معمولاً هر فاز شمار برابری بیت را رمزگذاری می‌کند. هر الگو از بیت‌ها یک نماد را تشکیل می‌دهد که توسط فاز ویژهٔ خود ارائه می‌شود. دمودولاتور که برای ست نمادهای استفاده شده توسط مدولاتور به طور ویژه طراحی شده فاز سیگنال دریافت شده را تشخیص می‌دهد و آنرا به نماد ویژهٔ خود اختصاص می‌دهد و این چنین داده‌های اصلی بازیابی می‌شوند. این عمل به گیرنده‌ای نیاز دارد که بتواند فاز سیگنال دریافت شده را با یک سیگنال مرجع مقایسه کند که چنین سیستمی را منسجم می‌نامیم. ( معرفی شده با نام CPSK )

همچنین بجای کار کردن نسبت به یک سیگنال مرجع ثابت دستگاه می‌تواند نسبت به خودش کار کند. تغییرات فاز یک موج تنهای پخش شده را می‌توان به عنوان موارد آشکار در نظر گرفت. در چنین سیستمی به جای اینکه تفاوت فاز را نسبت به یک سیگنال مرجع تشخیص دهد مدولاتور تغییرات فاز سیگنال دریافت شده را تشخیص می‌دهد نه خود فاز را. از آنجایی که این طرح به تفاوت میان فازهای پی در پی بستگی دارد، کلیگذراری تغییر فاز دیفرانسیل ( differential phase-shift keying ) یا DPSK نامیده می‌شود. DPSK می‌تواند خیلی راحت تر از PSK معمولی پیاده‌سازی شود چرا که دیگر دمودولاتور نیازی به یک نمونه از سیگنال مرجع برای تشخیص دقیق فاز سیگنال دریافت شده نیازی ندارد. (روش غیر منسجم) در عوض این سبک احتمال خطای بیشتری خواهد داشت.