دوربین‌های کانن از سه نوع مانت لنز استفاده می‌کنند. مانت اصلی و استاندارد EF و دو مانت مشتق شده و فرعی EF-S و EF-M.
مانت EF در سال 1987 توسط شرکت کانن معرفی شد. این مانت همان چیزی است که این شرکت در دوربین‌های فول‌فریم رده بالای خودش نظیر D Mark IV5 و D Mark II6 از آن بهره می‌برد. هر لنز EF دارای یک موتور فوکوس خودکار داخلی است و اصلا این دو حرف، مخفف Electro-Focus به معنی فوکوس الکتریکی است. شما در محصولات کانن لنزی را با این مانت و بدون قابلیت فوکوس خودکار داخلی، پیدا نخواهید کرد. اما این موضوع در مورد شرکت‌های ثالث صدق نکرده و برخی محصولات آن‌ها برای مانت EF از فوکوس دستی بهره می‌برند. اگر لنزی را مشاهده کردید که برای دوربین‌های کانن عرضه شده و جزییات خاصی از مشخصاتش ارائه نشده، تقریبا می‌توان مطمئن بود که آن لنز برای مانت EF طراحی شده است.
مانت EF-S توسط کانن در دوربین‌هایی با سنسور کراپ‌دار نظیر 7D Mark II ،80D و 1300D استفاده می‌شود. از آن‌جایی که سنسور در این دوربین‌ها کوچک‌تر است، لنزهای این مانت نیز می‌توانند کوچک‌تر و سبک‌تر باشند. یک لنز EF-S بر روی مانت EF کار نخواهد کرد، اما عکس این موضوع صادق نبوده و یک لنز EF بدون هیچ مشکلی بر روی دوربین‌هایی با مانت EF-S قابل استفاده خواهد بود.