در سال 1993 فن‌آوری جدیدی از شرکتی به نام Digital Theater Systems به صنعت سینما عرضه شد و DTS نام گرفت.
در این سیستم شش کانال متفاوت صدا بر روی یک یا دو CD ضبط می‌شوند و برای پخش، سینماها مجهز به دیسک‌خوان و یک رمزگشا می‌شوند که بتواند اطلاعات CD را به شش کانال برای پخش تجزیه کند.
در این سیستم سه کانال روبرو وجود دارد که با یک ساب‌ووفر همراهی می‌شود. دو کانال مجزا نیز در سمت چپ و راست وجود دارد.
در سیستم‌های سینمای خانگی که DTS را پشتیبانی می‌کنند، صدا و تصویر هردو برروی یک دیسک و در لایه‌های متفاوت ضبط می‌شوند ولی در سینما با یک کدگذاری، صدا و تصویر را هم‌زمان می‌کنند.