سیتوزول یا مایع درون‌سلولی (ICF) که گاه ماتریکس سیتوپلاسمی نیز خوانده می‌شود همان مایعی است که درون سلول‌ها یافت می‌شود. سیتوزول توسط غشاها به کمپارتمان‌هایی تقسیم می‌شود. در سلول‌های یوکاریوتی، سیتوزول توسط غشای سلولی احاطه شده و بخشی از سیتوپلاسم است. سیتوپلاسم حاوی میتوکندری، پلاستیدها و دیگر اندامک هاست، اما شامل ساختار و مایع درون این اندامک‌ها را نمی‌شود. هسته سلول جداست. در پروکاریوت‌ها بخش بزرگی از واکنش‌های شیمیایی متابولیسم در سیتوزول روی می‌دهد. تعداد کمی از واکنش‌ها هم در غشا یا فضای پری پلاسمی رخ می‌دهند. در یوکاریوت‌ها نیز تعداد زیادی از واکنش‌ها در سیتوزول و بخشی نیز در درون اندامک‌ها روی می‌دهند. سیتوزول مخلوطی پیچیده از مواد محلول در آب است. آب بخش بزرگی از سیتوزول را تشکیل می‌دهد. غلطت یون‌هایی مانند سدیم و پتاسیم در سیتوزول با غلظت این یون‌ها در مایع خارج سلولی تفاوت دارد. این تفاوت‌ها در فرایندهایی مانند تنظیم اسموتیک (Osmoregulation) و پیام‌رسانی سلولی (Cell signaling) مهم هستند. اگرچه سیتوزول ممکن است مخلوط ساده‌ای از مولکول‌ها به نظر برسد، اما سطوح مختلفی از سازماندهی در آن دیده می‌شود.