تامین مالی تروریسم به فعالیت‌هایی که حمایت مالی برای افراد یا گروه‌های تروریستی فراهم می‌کند ابلاغ می‌شود. دولتی که لیستی برای سازمان‌های تروریستی دارد معمولاً قوانینی نیز برای جلوگیری از پولشویی پولی که صرف تأمین مالی این سازمان‌ها می‌شود تصویب می‌کند.
قوانین علیه پولشویی و تأمین مالی تروریسم در سرتاسر دنیا استفاده می‌شود. در ایالت متحده آمریکا، قانون Patriot Act بعد از حملات ۱۱ سپتامبر تصویب گردید تا به دولت قدرت مبارزه با پولشویی برای نظارت بر سازمان‌های مالی را بدهد. Patriot Act بعد از تصویب باعث به وجود آمدن جنجال و مباحثات زیادی در ایالات متحده شد. همچنین ایالات متحده با سازمان ملل برای ایجاد برنامه ردیابی مالی تروریستی همکاری کرده‌است.
قوانینی به وجود آمدند تا تأمین مالی تروریسم و پولشویی را خنثی سازند. در ابتدا تمرکز بر مبارزه با تأمین مالی تروریسم CFT (#Combating the Financing of Terrorism) بر سازمان‌های غیرانتفاعی** مانند کسب و کارهای خدمات دهنده مالی ثبت نشده #MSBs (شامل بانکداری زیرزمینی یا **حواله) و خود این اعمال مجرمانه بود. گروه ویژه اقدام مالی علیه پولشویی FATF نه پیشنهاد ویژه برای CFT مطرح کرد (در ابتدا ۸تا و پس یک سال نهمین افزوده گردید) این ۹ پیشنهاد به استانداردهای جهانی برای CFT تبدیل شدند و تقریباً همیشه در رابطه با ضدپولشویی اثرگذار ارزیابی شده‌اند.
از مکانیسم لیست سیاه FATF (لیست NCCT) برای مجاب نمودن کشورها برای ایجاد تغییر استفاده شد.