فوتوریفرکتیو کراتکتومی یا PRK یا LASEK نوعی روش جراحی لیزری چشم است که برای اصلاح عیوب انکساری در افراد نزدیک بین، دوربین و آستیگمات استفاده می‌شود. در این عمل برای شکل‌دهی قرنیه و اصلاح عیب انکساری، مشابه لیزیک از لیزر اگزایمر استفاده می‌شود؛ اما بر خلاف لیزیک نیازی به استفاده از دستگاه میکروکراتوم و برداشتن لایه‌ای از قرنیه نیست؛ بلکه برای اصلاح بینایی سطح قرنیه (پس از تراشیدن سلولهای سطحی یا اپیتلیوم) مستقیماً لیزر می‌شود. PRK در افرادی که قرنیه نازک یا اختلال‌های قرنیه‌ای خاص دیگری دارند، مناسب تر است. همچنینPRK در افراد ارتشی، ورزشکاران بخصوص رزمی کاران و برخی مشاغل دیگر مناسب تر است. PRK در سال ۱۹۹۵ برای اصلاح نزدیک بینی و در سال ۱۹۹۸ برای اصلاح دوربینی مورد تأیید FDA (انجمن غذا و داروی آمریکا) قرار گرفت و بسیار کم خطر است. از آنجاییکه در این عمل لایه (فلپ) برداشته نمی‌شود، عوارض مربوط به برداشتن فلپ وجود ندارد. در PRK با برداشتن بافت از مرکز قرنیه، شیب انحنای آن کمتر شده و نزدیک بینی اصلاح می‌شود. برای اصلاح دوربینی، با برداشتن بافت از قسمت‌های محیطی قرنیه، شیب انحنای مرکزی آن بیشتر شده و دوربینی اصلاح می‌شود. برای اصلاح آستیگماتیسم، قرنیه طوری تراش داده می‌شود که به شکل کروی درآید.