یک شناسۀ یکتای جهانی یا شناسۀ منحصر به فرد جهانی (Universally unique identifier) (UUID) یک عدد ۱۲۸-بیتی است که برای شناسایی اطلاعات در سیستم‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. به جای این اصطلاح، اصطلاح انگلیسی Globally unique identifier (مخفف: GUID) نیز به کار می‌رود.

اگر UUIDها طبق روش‌های استاندارد تولید شوند، بدون اینکه به یک نهاد ثبت‌کننده مرکزی یا هماهنگی با سایر تولیدکننده‌های UUID برای تأیید یکتایی نیاز داشته باشند، عملاً یکتا خواهند بود. این برخلاف بیشتر روش‌های دیگر است. گرچه احتمال اینکه یک UUID تکراری باشد، صفر نیست، اما آن‌قدر به صفر نزدیک است که می‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.

بنابراین هر کسی می‌تواند یک UUID ایجاد کند و از آن برای شناسایی «چیزی» استفاده کند و اطمینان داشته باشد که UUIDای که تولید کرده‌است با UUIDهایی که قبلاً تولید شده یا پس از آن تولید خواهد شد، تداخلی ندارد. اطلاعاتی که به وسیله UUIDها توسط موجودیت‌های مستقل برچسب‌گذاری شده‌اند می‌توانند بعد با یکدیگر ادغام شده و در یک پایگاه داده قرار گیرند، بدون آنکه نیاز به از بردن تداخل‌های بین شناسه‌ها شود.

کاربرد UUIDها و GUIDها گسترده‌است و بسیاری از پلتفرم‌های محاسباتی از امکاناتی برای تولید آن‌ها و پارس کردن نمایش متنی UUIDها پشتیبانی می‌کنند.