نمایانگر حالت انتقال - (REST)
این مدل تلاشی است در جهت توصیف و یا ساخت معماری‌هایی که از http و یا پروتکل‌های مشابه‌ای استفاده می‌کنند که هدفشان محدود کردن واسطه (interface) هاست به استفاده از اعمال شناخته شده و استاندارد (مثل GET، POST، PUT، DELETE بروی HTTP) دراینجا بیشتر تاکیدمان برتعامل با منابعی است که حالت پذیر(State-full) هستند به جای استفاده از پیغامها و یا عملیاتها. یک معماری مبتنی بر REST که REST-full نامیده می‌شود می‌تواند برای تعریف یک پیغام سوپ از WSDL بروی HTTP استفاده کند یا می‌تواند یک کلاس انتزاعی باشد که صرفاً بروی سوپ بنا شده باشد، یا می‌تواند تماماً بدون هیچ استفاده‌ای از سوپ ساخته شود. WSDL ۲ نه تنها اتصال به همه متدهای ورژن یک را امکانپذیر می‌کند بلکه تمامی متدهای اتصال به http را پشتیبانی می‌کند، بنابراین به نظر می‌رسد که برای وب سرور‌هایی از نوع REST این اجرا بهترین باشد، هر جند که پشتیبانی از این مشخصات فنی معماری، درون کیت‌های برنامه‌نویسی روز دنیا هنوز ضعیف می‌باشد. این برنامه‌ها معمولاً به سمت تولید ابزارهایی برای WSDL ۱ تمایل دارند.