با استفاده از پروتکل دسترسی آسان به اشیاء یا سُوپ (SOAP) می‌توان به ارسال و تبادل پیامهایی از جنس اکس‌ام‌ال بر روی شبکه‌های رایانه‌ای مبادرت کرد.

این پروتکل برای تبادل پیغامهای مبتنی بر اکس‌ام‌ال در میان شبکه‌های کامپیوتری است که معمولاً از HTTP/HTTPS استفاده می‌کند. سُوپ لایه زیر بنای پشته خدمات وب را تشکیل می‌دهد که یک چارچوب پیغام دهی ایجاد می‌کند که لایه‌های مجرد بیشتری می‌توانند بر روی آن ایجاد شوند.

طرحهای پیغام دهی مختلفی در سُوپ موجودند که معمول‌ترین آنها طرح remote procedure call می‌باشد و بدین گونه‌است که یک گره شبکه (مشتری) یک پیغام درخواست را به گره دیگر (سرور) می‌فرستد و سرور به سرعت یک پیغام پاسخ را به مشتری می‌فرستد. SOAP جانشین XML-RPC می‌باشد که خنثی بودن درمورد انتقال و تبادل را از آن و پوشش/سرفصل/بدنه را از جای دیگر (معمولا WDDX) به عاریه گرفته‌است.

سُوپ توان استفاده از یک پروتکل لایه کاربرد اینترنت را بعنوان یک پروتکل انتقال، ایجاد می‌کند. انتقاداتی مطرح شده‌است مبنی براین که این کار یک جور سوء استفاده از چنین پروتکل‌هایی می‌باشد، چون این هدفی نبوده‌است که برایش در نظر گرفته شده باشد و بنابراین نمی‌تواند به خوبی از عهده این نقش برآید. اما طرفداران سُوپ تناسب را در استفاده موفق از پروتکلها در سطوح مختلف برای tunneling سایر پروتکلها، گوشزد کرده‌اند.