مخفف کلمه STARlink
( Satellite Telemetry and Return Link ) استارلینک (Starlink) یک منظومه ماهوارهای است که از سوی شرکت اسپِیساِکس برای فراهم کردن اینترنت ماهوارهای شکل گرفته است. این صورت فلکی از هزاران ماهواره کوچک در مدار پایینی زمین تشکیلشده است که در ترکیب با فرستنده و گیرندههای زمینی کار میکنند.
اسپیساکس قصد دارد برخی از ماهوارهها را برای اهداف نظامی، علمی یا اکتشافی بفروشد. مرکز توسعه ماهوارههای اسپیساکس در ردموند واشینگتن، میزبان تحقیق، توسعه، ساخت و کنترل گردش ماهوارههای استارلینک است. هزینه پروژه یکدههای طراحی، ساخت و استقرار این صورت فلکی توسط اسپیساکس در ماه مه ۲۰۱۸ حداقل ۱۰ میلیارد دلار برآورد شد.
توسعه محصول از سوی شرکت سازنده در سال ۲۰۱۵ آغاز شد. در گام اول، دو ماهواره نمونه اولیه برای پرواز آزمایشی در فوریه ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شدند. بعدها به مرور زمان ماهوارههای آزمایشی بیشتری اضافی شدند و ۶۰ ماهواره عملیاتی در ماه مه سال ۲۰۱۹ در مدار مستقر شدند.
از سپتامبر ۲۰۲۰، اسپیساکس در راستای اهداف خود، همزمان تا ۶۰ ماهواره در هر پرتاب را با هدف استقرار ۱۵۸۴ ماهواره ۲۶۰ کیلوگرمی برای ارائه خدمات تقریباً جهانی تا اواخر سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ به فضا میفرستد. اسپیساکس در اوت ۲۰۲۰ یک سرویس بتا خصوصی در ایالات متحده شمالی و یک بتا عمومی را در اکتبر ۲۰۲۰ در عرضهای جغرافیایی بالا بین ۴۴ و ۵۲ درجه شمالی آغاز کرد.
در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ کمیسیون فدرال ارتباطات ایالاتمتحده پروندههایی را از طرف اسپیساکس به اتحادیه بینالمللی مخابرات فرستاد تا طیفی را برای ۳۰٬۰۰۰ ماهواره اضافیِ مکملِ ۱۲٬۰۰۰ ماهواره استارلینک که قبلاً توسط کمیسیون فدرال ارتباطات تأییدشده بود، فراهم کند.
ستارهشناسان در مورد تأثیر صورتهای فلکی در مشاهدات نجومی زمینی و چگونگی افزودن ماهوارهها به یک مدار از پیش متراکم، ابراز نگرانی کردهاند. این منظومه ماهوارهای همچنین باعث به وجود آمدن سخنانی در مورد رعایت اخلاق توسط یک شرکت که بهطور یکجانبه ظاهر آسمان شب را تغییر میدهد، شد.
بازگشت به صفحه قبل