مخفف کلمه PETCT
( Positron Emission Tomography Computed Tomography ) پت-سی‌تی تلفیقی است از فناوری مقطع‌نگاری رایانه‌ای و مقطع‌نگاری با نشر پوزیترون.
سیستم‌های پت-سی تی اول بار توسط دیوید تاونسند (David Townsend) که در آن زمان در دانشگاه ژنو اقامت داشت، و نیز رونالد نات (Ronald Nutt) از شرکت CPS Innovations در شهر ناکسویل، تنسی پایه‌ریزی شدند. در سال ۱۹۹۸ نخستین سیستم آزمایشی برای ارزیابی بالینی توسط انستیتو ملی سرطان ایالات متحده آمریکا و در مرکز درمانی دانشگاه پیتسبورگ نصب گردید. در سال ۲۰۰۱ نخستین سیستم پت-سی تی وارد بازار گردید و سه سال بعد چیزی حدود ۴۰۰ دستگاه در سرتاسر جهان نصب گردیده شد.
این سیستم‌ها به حدی رایج شده‌اند که امروزه پت اسکن تنها دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بلکه به صورت ممزوج با سی تی (به‌صورت هایبریدی) ساخته و فروخته می‌شوند.
سیستم‌های پت-سی‌تی به‌طور همزمان تصاویر کارکردی و کالبدشناختی از بیمار اخذ می‌کنند. بنابراین، می‌توان از هر دو دستگاه به صورت پیاپی در یک جلسه تصویربرداری از بیمار تصاویری تهیه کرد و آن‌ها را در یک تصویر روی هم سوار کرد (co-registered). تصویربرداری کارکردی توسط PET، که توزیع مکانی متابولیک یا فعالیت‌های بیوشیمیایی در بدن را استخراج می‌کند، می‌تواند با دقت خوبی تنظیم شوند و با تصاویر کالبدشناسی بدست آمده از اسکن CT همبستگی پیدا کنند. حال بازسای تصاویر به صورت دو و سه بعدی می‌تواند از طریق موارد مربوط به کارهای نرم آفزاری و پیش پردازش‌ها و هم چنین سیستم کنترلی مورد استفاده بدست آید.
PET-CT با افزودن دقت مکان کالبدشناسی به تصاویر کارکردی، باعث تحول انقلابی در بسیاری از جنبه‌های تشخیصی پزشکی شده‌است. به عنوان مثال، سرطان شناسی، تصمیم‌گیری در جراحی، پرتو درمانی و شناسایی مراحل سرطان تحت تأثیر امکانات فراهم شده توسط PET-CT رشد سریعی داشته‌اند، تا بدانجا که بسیاری از فرایندهای تصویربرداری و مراکز آن‌ها به تدریج دستگاه‌های قدیمی PET را با PET-CT جایگزین کرده‌اند. با وجود اینکه دستگاه‌های ترکیبی هزینه قابل توجهی دارند، از مزیت فراهم ساختن عملکرد هر دو در حین بررسی و تصویربرداری برخوردار است، در واقع این به معنی برخورداری از امکانات دو دستگاه در یک دستگاه است.
تنها مانع انتشار گسترده‌تر PET-CT دشواری و هزینه تولید و انتقال رادیوداروهای مورد استفاده برای تصویربرداری PET است، که دارای عمرکوتاهی هستند (به عنوان مثال، نیمه عمر ماده رادیواکتیو فلور-۱۸ که برای دنبال کردن متابولیسم گلوکز استفاده می‌شود—با استفاده ازfluorodeoxyglucose—تنها دو ساعت است) تولید این رادیوایزوتوپ نیاز به یک شتاب دهنده حلقوی بسیار گران قیمت و هم چنین خط تولید رادیو داروها دارد.
بازگشت به صفحه قبل