مخفف کلمه RISC
( Reduced instruction Set Computing ) RISC مجموعه دستورها ساده شده است در واقع نوعی از طراحی CPU است که پایه و اساس آن، سادهسازی دستورها است که منجر به بازده بالا و سرعت بخشیدن به اجرای دستورها میشود. پردازندهای که براساس این طراحی ساخته میشود را RISC (بخوانید ریسک) مینامند. مهمترین و معروفترین معماری که براساس RISC طراحی شده، ARM است. درست نقطه مقابل ریسک، طراحی دیگری با نام CISC وجود دارد که مخفف Complex Instruction Set Computing یا مجموعه دستورها پیچیدهاست که معماری x86 اینتل براساس آن طراحی شده و پردازنده کامپیوترهای رومیزی و لپتاپها و بسیاری از ابزارهای دیگر از آن بهره میبرند.
ایده اصلی RISC اولین بار توسط جان کوکی از IBM و در سال ۱۹۷۴ شکل گرفت، نظریه او به این موضوع اشاره داشت که یک کامپیوتر تنها از ۲۰ درصد از دستورها نیاز دارد و ۸۰ درصد دیگر، دستورها غیرضروری هستند. پردازندههای ساخته شده براساس این طراحی از دستورها کمی پشتیبانی میکنند به این ترتیب به ترانزیستور کمتری نیز نیاز دارند و ساخت آنها نیز کم هزینه است. با کاهش تعداد ترانزیستورها و اجرای دستورها کمتر، پردازنده در زمان کمتری دستورها را پردازش میکند. کمی بعد اصطلاح RISC توسط یک استاد دانشگاه کالیفورنیا به نام دیوید پترسون ایجاد شد.
هر دو طراحی RISC و CISC به مراتب در انواع و اقسام ابزارها بکار گرفته میشوند، اما مفهوم کلی RISC در واقع سیستمی است که در آن به پردازش دستورها کوچک و به شدت بهینه شده پرداخته میشود، درست برخلاف CISC که در آن دستورها پیچیده ارسال میشوند. یکی از تفاوتهای عمده بین RISC و CISC نیز در نحوه دسترسی به حافظه و ذخیره و اجرای اطلاعات بر روی آن است. در ریسک دسترسی به حافظه تنها از طریق دستورالعملهای حاصلی قابل انجام است و به عنوان مثال نمیتوان از بخشی از دستور add به حافظه دسترسی داشت.
علاوه بر ARM شرکتهای بسیار دیگری از جمله Intel i860, AMD 29k, ARC و غیره از طراحی RISC برای ساخت پردازنده استفاده میکنند، اما به لطف گسترش تلفن و تبلتها، معماری ARM به عنوان برجستهترین معماری مبتنی بر RISC شناخته میشود.
بازگشت به صفحه قبل