مخفف کلمه TFTP
( Trivial File Transfer Protocol ) TFTP یک پروتکل انتقال فایل است که به دلیل سادگی در بهکارگیری، پرکاربرد شدهاست. این پروتکل به کاربران دسترسی برای قرار دادن و یا دریافت فایل از ریموت هاست را میدهد . از عمده ترین کاربرد آن میتوان به انتقال خودکار فایلهای مربوط به تنظیمات یک دستگاه و یا فایلهای مورد نیاز یک دستگاه برای بوت شدن در یک شبکه محلی اشاره کرد. این پروتکل اولین بار در سال 1998 استاندارد سازی شد که مشخصات فعلی این پروتکل را میتوان در RFC 1350 یافت.
TFTP دارای طراحی ساده ایست که به کارگیری آن را آسان کرده است. این پروتکل برای انتقال اطلاعات در مراحل اولیه ی بوت کردن از طریق شبکه مانند BOOTP , PXE , PSDP و... استفاده میشود. در واقع TFTP یکی از عناصر PXE یا پروتکل بوت شدن دستگاهها از محیط شبکه است که در واقع درون بایوس کارت شبکه رایانههای میزبان، الگوریتمی برای استفاده از آن پیشبینی و نهادینه شدهاست. از TFTP برای انتقال دیسک ایمیج های سیستم عامل ها و پرونده های پیکربندی به روتر ، آی پی های تلفن و فایروال ها نیز استفاده میشود. طراحی این پروتکل از پروتکل EFTP که بخشی از مجموعه پروتکل های PUP است تاثیر گرفته است . امروزه به دلیل امنیت پایین این پروتکل از آن در انتقالات فایل در اینترنت استفاده نمیشود و تقریبا تنها استفاده ی آن در شبکه ی محلی (LAN) میباشد. TFTP اولین بار در سال 1980 توسط IEN 133 تعریف شد. پس از آن در سال بعد در ماه June تجدید نظر دوم این پروتکل به عنوان RFC 783 منتشر شد.
پروتکل TFTP که یکی از ساده ترین پروتکل انتقال است با استفاده از پروتکل UDP از پورت شماره ی 69 استفاده میکند. کار با این پروتکل بسیار آسان است و از بسیاری از تنظیمات و امکانات پیشرفته ای که بسیاری از پروتکل های انتقال داده پیشنهاد میکنند مستثنا است. این پروتکل تنها برای خواندن و نوشتن اطلاعات به ریموت سرور و یا از ریموت سرور طراحی شده است و نمیتواند اطلاعات را تغییر نام دهد ، حذف و یا لیست کند.
در مقایسه با پروتکل انتقال داده TFTP، FTP بسیار سادهتر عمل میکند. به عنوان مثال در TFTP خبری از احراز هویت استفاده کننده نیست و هر کسی که دسترسی شبکه به آن داشته باشد میتواند از آن استفاده کند در حالی که برای استفاده از FTP احراز هویت اهمیت بالایی دارد. البته این موضوع امنیت TFTP را کاهش میدهد. TFTP در مقایسه با FTP از سرعت بالاتری نیز برخوردار است. دلیل این موضوع این است که FTP در هنگام انتقال اطلاعات نیاز به تصدیق کردن بسته ی فرستاده شده(Packet) دارد ولی TFTP منتظر تصدیق بسته ی فرستاده شده نمیماند و فایل بعدی را ارسال میکند. در نتیجه سرعت آن بسیار بالاتر از اف تی پی است و میتواند فایل های با حجم بالایی را انتقال دهد.
بازگشت به صفحه قبل