مخفف کلمه UTP
( Unshielded Twisted Pair ) زوج به هم تابیده (UTP)، فرمی از سیم‌کشی است که در آن سیم‌های هادی دو به دو به هم پیچ خورده‌اند تا اختلالات الکترومغناطیسی حاصل از منابع خارجی را خنثی سازند.
در رشته‌های به هم تابیده حلقه‌های بین سیم‌ها باعث تبدیل زوج‌های مغناطیسی به سیگنال می‌شود.در رشته سیم‌های متوازن، معمولاً دو رشته سیم سیگنالهای مساوی و مخالف را بصورت جدا انتقال داده و در انتها با هم ترکیب می‌کنند.از آن‌جا که این دو رشته سیم دارای مقدار اختلالات الکترومغناطیسی (EMI) مشابه ولی با اختلاف فاز ۱۸۰ درجه‌ای هستند این امر باعث کاهش قدرت سیگنالهای اخلال‌گر مغناطیسی در این ترکیب می‌شود.
کابل UTP يکی از متداولترين کابل های استفاده شده در شبکه های مخابراتی و کامپيوتری است.
شش نوع کابل UTP متفاوت وجود داشته که می توان با توجه به نوع شبکه و اهداف مورد نظر از آنان استفاده نمود . کابل CAT5 ، متداولترين نوع کابل UTP محسوب می گردد.
بازگشت به صفحه قبل